застига́ть несов. застава́ць, заспява́ць, обл. заскі́чваць; (захватывать) захо́пліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчарэ́пваць

‘адчэрпваць, захопліваць, падчапляць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адчарэ́пваю адчарэ́пваем
2-я ас. адчарэ́пваеш адчарэ́пваеце
3-я ас. адчарэ́пвае адчарэ́пваюць
Прошлы час
м. адчарэ́пваў адчарэ́пвалі
ж. адчарэ́пвала
н. адчарэ́пвала
Загадны лад
2-я ас. адчарэ́пвай адчарэ́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адчарэ́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загва́лчваць

‘мучыць; адбіраць, захопліваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загва́лчваю загва́лчваем
2-я ас. загва́лчваеш загва́лчваеце
3-я ас. загва́лчвае загва́лчваюць
Прошлы час
м. загва́лчваў загва́лчвалі
ж. загва́лчвала
н. загва́лчвала
Загадны лад
2-я ас. загва́лчвай загва́лчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загва́лчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дры́фтэр, ‑а, м.

Марское рыбапрамысловае судна, аснашчанае плывучай сеткай, здольнай захопліваць за плаўнікі рыб, якія да яе дакранаюцца.

[Англ. і гал. drifter ад drift — дрэйф.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узурпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Учыніць (учыняць) узурпацыю. Узурпіраваць вярхоўную ўладу. // перан. Разм. Захапіць (захопліваць) у сваё поўнае распараджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фагацы́ты, ‑аў; адз. фагацыт, ‑а, М ‑цыце, м.

Клеткі жывёльнага арганізма, здольныя захопліваць і паглынаць чужародныя часцінкі, у тым ліку і бактэрыі.

[Ад грэч. phagos — пажыральнік і kytos — клетка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

annektíeren

vt прымусо́ва далуча́ць; захо́пліваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erbéuten

vt захо́пліваць, браць (здабычу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

акупі́раваць, акупава́ць

(лац. occupere)

захопліваць узброенымі сіламі чужую тэрыторыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анексі́раваць

(лац. annectere)

гвалтоўна далучаць, захопліваць тэрыторыі іншых дзяржаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)