1. Найбольш шматлікая група кітайскай народнасці хуэй, якая жыве ў Паўночна-Заходнім Кітаі.
2. Народнасць, якая жыве ў Казахскай і Кіргізскай ССР і гаворыць на дунганскай мове (перасялілася ў 19 ст. з Кітая).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
westward
[ˈwestwərd]1.
adv.
на за́хад, у захо́днім кіру́нку
to sail westward — плы́сьці на за́хад
2.
adj.
накірава́ны на за́хад, захо́дні
the westward slope of the hill — захо́дні схон узго́рку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Трымунта́н ‘сіберны вецер’ (Сцяшк. Сл.), трымукта́н ‘паўночны вецер’ (калінк, Арх. ГУ). Міжземнаморскі тэрмін з франц.tramontane ‘паўночны халодны вецер на заходнім узбярэжжы Італіі і паўночнай Корсікі’ або з італ.tramontano ‘тс’ < tra‑ ‘праз’ (< лац.trans‑ ‘тс’) і montana ‘гарыстая мясцовасць, нагор’е’ (лац.mons, montis ‘гара’) (Фасмер, 4, 93; ЕСУМ, 5, 618; SWO, 1980, 769), якія рознымі шляхамі трапілі на Беларусь. Параўн. польск.tramontana ‘паўночны вецер’, рус.азоўск.трамонта́но, тремонта́на ‘тс’, дан.термонта́н ‘горны вецер’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Wésten
m -s
1) геагр. За́хад (тэрыторыя)
2) inv (ужываецца без артыкля) за́хад
aus [von] ~ — з за́хаду
nach ~ — на за́хад, у захо́днім напра́мку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
По́шчак ’трэль, перарывісты дрыжачы гук’, ’рэха’ (ТСБМ, Сцяшк. МГ), по́ушчак ’пошчак’, ’рэха’ (Сержп., 1911). Утворана з дапамогай прыстаўкі по- (*po‑) ад гукапераймальнага кораня *šček‑, вядомага толькі заходнім і ўсходнім славянам (Фасмер, 4, 499–500; Брукнер, 544; Чарных, 2, 431), параўн. ст.-бел.щекати ’брахаць’, рус.дыял.щёкот ’пра шчабятанне птушак’, щеко́тка ’сарока’, пощектать ’пабалбатать’, ще́кать, щечи́ть ’гаварыць голасна і хутка’, ’сварыцца’, стараж.-рус.щекотъ ’песня салаўя’ (“Слова пра паход Ігаравы”), польск.szczekać ’брахаць’, чэш.štěkati ’брахаць’, в.-луж.šćekać so ’кпіць, жартаваць’. Гл. шчакаць.