исходи́ть​III несов.

1. захо́дзіцца; (кровью) сплыва́ць крывёй; (слезами) заліва́цца слязьмі́, прапла́кваць во́чы;

исходи́ть кри́ком захо́дзіцца (ад кры́ку);

2. (истекать — о времени) прахо́дзіць, міна́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́длівы, ‑ая, ‑ае.

Абл.

1. Які робіцца, ствараецца з вялікай сілай, пачуццём і пад. [Клён] то ледзь варушыць асобнымі лістамі, то раптам заходзіцца, зашуміць ад дыхання ракі ўсім багатым шатром, і тады ўжо не так ляскоча ў вушах страснае і заходлівае крумканне жаб, ад якога аж звініць начное паветра. Ракітны. Іграе Андрэй Андрэевіч, ходзяць ходырам рукі, з імі ў руху вясёлым, заходлівым скачуць ногі. Лынькоў.

2. Які лёгка паддаецца раздражненням, часта заходзіцца ад плачу, гневу і пад. Заходлівае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыво́т, -вата́, М -ваце́, мн. -ваты́, -вато́ў, м.

1. Частка цела ў чалавека і жывёл, у якой размешчаны органы стрававання.

Боль у жываце.

2. Страўнік, кішэчнік (разм.).

Купіць лякарства ад жывата.

Благому жывату і пірог шкодзіць (прыказка).

◊

Жывот падцягнула (безас.) — захацелася есці.

Качацца жыватом (разм.) — хварэць на жывот.

Падарваць жывот (жываты) са смеху — моцна смяяцца, аж заходзіцца.

Плячысты на жывот (жарт.) — ахвотнік паесці.

Хватацца за жывот — смяяцца да знямогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zalegać się

: zalegać się od śmiechu уст. заходзіцца ад смеху, рагатаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пока́тываться несов.

1. пака́чвацца;

2. (на машине и т. п.) пака́твацца;

◊

пока́тываться со́ смеху захо́дзіцца, пака́твацца ад (са) сме́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́лики мн., мед. ко́лікі, -каў, ед. ко́ліка, -кі ж., разг. калаццё, -цця́ ср.;

◊

смея́ться до ко́лик смяя́цца аж захо́дзіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zanosić się

zanosi|ć się

незак.

1. безас. na coзбірацца, рыхтавацца;

~i się na deszcz — збіраецца на дождж;

~i się na awanturę разм. пахне скандалам;

2. заходзіцца;

~ć się kaszlem — заходзіцца ад кашлю;

~ć się od łez (od płaczu) — заходзіцца ад плачу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

умира́ть несов. паміра́ць;

умира́ть со́ смеху паміра́ць (захо́дзіцца) са сме́ху (з ро́гату);

умира́ть от ску́ки паміра́ць ад нуды́; см. умере́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pokładać się

незак. класціся;

pokładać się od (ze) śmiechu — заходзіцца ад (са) смеху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dławić się

незак. душыцца;

dławić się od płaczu — душыцца ад плачу; заходзіцца ад плачу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)