dúmpfig

a за́тхлы, заду́шлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прыто́хнуць, прыто́хнуцца ’атрымаць тухлы, затхлы пах’ (Нас.), прыто́хлы ’які сапсаваўся ад цяжкага паветра, затхлы’ (Нас., Байк. і Некр.). Відаць, да незафіксаванага *то́хнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

за́тхласць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і стан затхлага. Затхласць падвальнага паветра.

2. Затхлы, гнілы пах. Павеяла затхласцю.

3. перан. Закаснеласць, руціннасць. Шырокі не пераставаў у значна павышаным тоне расказваць аб затхласці местачковага жыцця. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stęchlizna

ж. затхласць; затхля; тхля; затхлы пах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stuffy [ˈstʌfi] adj.

1. ду́шны, за́тхлы;

a stuffy room ду́шны пако́й

2. infml ну́дны, неціка́вы;

a stuffy book ну́дная кні́га

3. зало́жаны (нос)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stęchły

stęchł|y

затхлы;

~e powietrze — затхлае паветра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stagnant

[ˈstægnənt]

adj.

1) засто́йны

2) за́тхлы

3) Figur. ле́ны, вя́лы; тупы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stóckig

a за́тхлы, гнілы́, заплясне́лы

~es Holz — дрэ́ва, пашко́джанае грыбко́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stagnant [ˈstægnənt] adj.

1. стая́чы, за́тхлы, засто́йны (пра ваду)

2. ко́сны, іне́ртны;

Business was stagnant last month. У мінулым месяцы справа не зрушылася з месца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

musty

[ˈmʌsti]

adj.

1) за́тхлы; ту́хлы

a musty room — за́тхлы пако́й

musty crackers (grains) — ту́хлыя сухары́ (збо́жжа).

2) чэ́рствы (хлеб); састарэ́лы (зако́н)

3) тупы́, апаты́чны

a musty old fellow — апаты́чны стары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)