обвола́киваться

1. абклада́цца; засціла́цца;

2. мед. заця́гвацца, абвалака́цца, абвала́квацца;

3. страд. абклада́цца, засціла́цца; заця́гвацца, абвалака́цца, абвала́квацца; см. обвола́кивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тума́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -іцца; незак.

1. Засцілацца, ахутвацца туманам.

Удалечыні туманіцца лес.

2. перан. Пра вочы, погляд, памяць і пад.: пазбаўляцца здольнасці добра бачыць, разумець (разм.).

Галава туманіцца.

|| зак. затума́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -іцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імжы́цца, ‑жыцца; незак.

1. Разм. Тое, што і імжыць. Звоняць бомы, звоняць бомы. Цемень. Дождж імжыцца. Шушкевіч.

2. Засцілацца, ахутвацца імжой. Усё мястэчка з бакоў імжылася сівым туманам з зялёных балот. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імглі́цца, ‑ліцца; незак.

1. Разм. Тое, што і імгліць. Імгліцца дожджык, Зямля разбухла. Панчанка. І дзень і ноч імгліцца дождж. Машара. З раніцы хмурыцца, хмарыцца, падвечар — імгліцца. Барадулін.

2. Засцілацца, ахутвацца імглой. Далеч снежная імгліцца. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хма́ра ж. Wólke f -, -n;

дажджава́я хма́ра Régenwolke f;

засціла́цца хма́рамі sich bewölken, sich mit Wólken bezíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

umwö́lken

vt

1.

засціла́ць хма́рамі, захма́рваць 2. (sich) засціла́цца хма́рамі úmwühlen

vt

1) абшндрваць, абшу́кваць

2) перако́пваць (градку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мігаце́ць 1 ’паказвацца на кароткі час і знікаць з поля зроку’, ’свяціць няроўным бляскам’ (ТСБМ, Яруш., Шат., Растарг.), ’ярка блішчэць’ (Шат.), ’пералівацца колерамі’ (КЭС, лаг.), мігце́ць ’тс’, ’ледзь свяціць’ (ТСБМ, Яруш.). Да прасл. migъtěti ’бліскацець, міргаць’ (Мяркулава, Этимология–1973, 58–59), і.-е. аснова *meig‑, якая ў балт. групе моў лае значэнні ’спаць’ (гл. міг) і ’туман’ (літ. miglà, лат. migla), як і ў ст.-грэч. (ὀμίχλη), алб. (mjegull), ст.-інд. (mēgha), авест. (māeɣa) мовах (Скок, 2, 420).

Мігаце́ць 2 ’імжыць’ (рэч., Нар. сл.). Семантычны балтызм. Параўн. літ. miglà, лат. migla ’туман’, літ. miglóti(s) ’засцілацца туманам’. Да мігаце́ць 1, міг (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подёргиваться

1. (к подёрнуться) заця́гвацца; (покрываться) пакрыва́цца; (застилаться) засціла́цца; (затуманиваться) затума́ньвацца; (окутываться) аху́твацца;

2. (делать непроизвольные, судорожные движения) паце́пвацца, перасмы́квацца; (трястись) трэ́сціся, калаці́цца; (корчиться) крыві́цца, ку́рчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охва́тываться страд.

1. ахо́плівацца, ахапля́цца, абхо́плівацца, абхапля́цца;

2. ахо́плівацца, ахапля́цца, акружа́цца, апяра́звацца;

3. ахо́плівацца, ахапля́цца, абклада́цца, абкла́двацца, засціла́цца, аго́ртвацца; абніма́цца, абдыма́цца; апано́ўвацца; захо́плівацца;

4. ахо́плівацца, ахапля́цца;

5. ахапля́цца;

6. ахапля́цца; см. охва́тывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

umziehen

I úmziehen

*

1.

vi (s) (in A) пераязджа́ць, перасяля́цца (на другую кватэру і г.д.)

2.vt пераапрана́ць

die Schúhe ~ — пераабува́цца

3.

(sich) пераапрана́цца

II umzíehen

*

1.

vt

1) абво́дзіць, а(б)кружа́ць

éine Figúr ~ — накі́даць по́стаць

2) абця́гваць (палатном)

3) абклада́ць, засціла́ць

2.

(sich) засціла́цца, заця́гвацца

(хмарамі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)