cow​2 [kaʊ] v. запу́жваць, запало́хваць, застра́шваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

intimidate

[ɪnˈtɪmɪdeɪt]

v.t.

1) пало́хаць, пужа́ць

2) запало́хваць; застра́шваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

appal, AmE appall [əˈpɔ:l] v. застра́шваць, прыво́дзіць у жах;

We were appalled at the sight. Убачанае прывяло нас у жах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

overawe

[,oʊvərˈɔ]

v.

1) застра́шваць, перастра́шваць

2) напаўня́ць стра́хам і глыбо́кай паша́най

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bludgeon

[ˈblʌdʒən]

1.

n.

дубі́на f.

2.

v.t.

1) біць дубі́наю

2) пагража́ць, застра́шваць, стра́шыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bludgeon​2 [ˈblʌdʒən] v.

1. біць дубі́наю

2. (into) пагража́ць, застра́шваць, прымуша́ць стра́хам (да чаго-н.);

He was bludgeoned into paying the money. Яго прымусілі заплаціць грошы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bluff​4 [blʌf] v.

1. ашу́кваць; застра́шваць;

bluff smb. into doing smth. уцягну́ць каго́-н. падма́нам у яку́ю-н. спра́ву;

bluff one’s way into smth. прале́зці куды́-н. усі́мі пра́ўдамі і няпра́ўдамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bully

[ˈbʊli]

1.

n.

задзі́ра -ы m., хуліга́н -а m.

2.

v.t.

1) зьдзе́кавацца, тыра́ніць

2) застра́шваць, змуша́ць

to bully into submission — сі́лай падпарадко́ўваць

3.

adj.

1) informal першара́дны, даскана́лы

2) жартаўлі́вы; вясёлы; дабраду́шны

4.

interj.

Бра́ва! До́бра!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

buffalo

[ˈbʌfəloʊ]

1.

n., pl. -loes, los or esp. coll. -lo

бу́йла -ы, бу́йвал -а m., бу́йваліца f.; амэрыка́нскі бізо́н

2.

v.t., Sl.

а) запало́хваць, застра́шваць

б) наўмы́сна ўво́дзіць у зман; зьбіва́ць з тро́пу

Don’t let them buffalo you — Не дава́йся, каб яны́ зьвялі́ цябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bluff

I [blʌf]

1.

n.

1) высо́кі абры́вісты бе́раг або́ скала́; стро́ма f.

2) гру́па дрэ́ваў, кусто́ў сяро́д прэ́рыі

2.

adj.

1) стро́мкі, абры́вісты

2) рэ́зкі, бесцырымо́нны; адкры́ты й дабраду́шны

II [blʌf]

1.

n.

блеф -у m., вы́думка f., падма́н -у m., ашука́нства, запало́хваньне n.

2.

v.t.

ашу́кваць, застра́шваць, ужыва́ць бле́ф

•

- call the bluff

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)