bludgeon

[ˈblʌdʒən]

1.

n.

дубі́на f.

2.

v.t.

1) біць дубі́наю

2) пагража́ць, застра́шваць, стра́шыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)