застига́ть несов. застава́ць, заспява́ць, обл. заскі́чваць; (захватывать) захо́пліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кружану́ць ’груба вылаяцца’, ’голасна заспяваць хорам’ (Бяльк.). Да кругі (гл.). Семантычны пераход: ’круг’ > ’хор’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zaintonować

зак. заспяваць; пачаць спяваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спець​II (песню) síngen* vt, vórsingen* vt, ein Lied ánstimmen vt (заспяваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nakrywać

незак.

1. накрываць;

2. лавіць, заспяваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

eréilen

vt спасціга́ць, даганя́ць (зняна́цку), заспява́ць (пра смерць, весткі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., каго-што.

1. Абмыць, змыць (гразь, бруд і пад.). Ён [паэт] можа перуны выкрасаць з яснага неба, ліўнямі смугу спаласкаць, вясёлкай раку вычарпаць, травамі, дрэвамі заспяваць. Бялевіч.

2. безас. Разм. Пра стан змучанасці, змардаванасці пры паносе. Яго так спаласкала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapiać

зак.

1. заспяваць (пра пеўня);

2. пусціць пеўня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фальцэ́т, ‑у, М ‑цэце, м.

Вельмі высокі гук пеўчага голасу, які патрабуе асобага прыёму выканання, а таксама такая манера спеву. Заспяваць фальцэтам. // Вельмі высокі, пісклявы голас. Гаварыў Лявон Малашонак роўным голасам, які часамі збіваўся на фальцэт, што трошкі не вязалася з саліднай фігурай старшыні. Ермаловіч.

[Іт. falsetto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zakwilić

зак.

1. ціха (жаласна) заплакаць;

2. (пра птушку) заспяваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)