обсемени́ть сов., с.-х. засе́яць, мног. пазасява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засява́ць гл. засеяць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абнасе́ніць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніць; -нены; зак., што (спец.).

Засеяць насеннем ніву, зямлю.

Лісцёвыя пароды абнасенілі ўчастак лесу.

|| незак. абнасе́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засеяць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засе́яны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад засеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засеяць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obsiać

зак. засеяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zasiać

зак. засеяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абсемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяня́ць; -нёны; зак., каго-што.

1. Засеяць насеннем.

А. поле.

2. Тое, што і асемяніць (спец.).

|| незак. абсемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абсемяне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сяўкі́ ’насенны матэрыял, малой колькасцю якога можна шмат засеяць’ (ашм., Стан.). Да сеяць, параўн. сеўкі, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)