dent
I [dent]
1.
n.
1) вы́емка, запа́дзіна f., уру́б -у f. (ад уда́ру не́чым тупы́м); выбо́іна f.; увагну́тае ме́сца
2) слабо́е ме́сца; перало́м -у m.
2.
v.t.
угіна́ць
3.
v.i.
угіна́цца
II [dent]
n.
1) зу́бы ў ко́ле, грэ́бні
2) насе́чка, зару́бка f.; зару́біна f.; ме́тка f., знак, сьлед -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Schnitt
m -(e)-s, -e
1) разрэ́з, парэ́з
2) зару́біна, засе́чка (на дрэве)
3) абрэ́з (кнігі)
4) вы́крайка, край, фасо́н
ein Mántel nach dem néuesten ~ — паліто́ па апо́шняй мо́дзе
5) лу́ста
éinen gúten ~ máchen — пажыві́цца чым-н.
6) матэм. сячэ́нне
im ~ — у разрэ́зе (пра чарцёж)
7) стрджка, прычо́ска
8) фо́рма, абры́с, ко́нтур
der ~ des Gesíchts — абры́сы тва́ру
◊ bei etw. (D) éinen gróßen [gúten] ~ máchen — разм. пажыві́цца чым-н.; пагрэ́ць ру́кі на чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)