дыскабла́стула

‘зародак шматклетачных жывёл’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыскабла́стула дыскабла́стулы
Р. дыскабла́стулы дыскабла́стул
Д. дыскабла́стуле дыскабла́стулам
В. дыскабла́стулу дыскабла́стул
Т. дыскабла́стулай
дыскабла́стулаю		 дыскабла́стуламі
М. дыскабла́стуле дыскабла́стулах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыскабла́стула

‘зародак шматклетачных жывёл’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыскабла́стула дыскабла́стулы
Р. дыскабла́стулы дыскабла́стул
Д. дыскабла́стуле дыскабла́стулам
В. дыскабла́стулу дыскабла́стулы
Т. дыскабла́стулай
дыскабла́стулаю		 дыскабла́стуламі
М. дыскабла́стуле дыскабла́стулах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зацё́н

‘знахар, шаптун; замова; зародак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зацё́н зацё́ны
Р. зацё́на зацё́наў
Д. зацё́ну зацё́нам
В. зацё́на зацё́наў
Т. зацё́нам зацё́намі
М. зацё́не зацё́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зацё́н

‘знахар, шаптун; замова; зародак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зацё́н зацё́ны
Р. зацё́на зацё́наў
Д. зацё́ну зацё́нам
В. зацё́н зацё́ны
Т. зацё́нам зацё́намі
М. зацё́не зацё́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

семяза́вязь, ‑і, ж.

Зародак семені.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмбрыён, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Зародак чалавека ці жывёлы на пачатковых стадыях развіцця.

|| прым. эмбрыяна́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́йрула

‘зародак жывёл у пэўнай стадыі свайго развіцця’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. не́йрула не́йрулы
Р. не́йрулы не́йрул
Д. не́йруле не́йрулам
В. не́йрулу не́йрул
Т. не́йрулай
не́йрулаю		 не́йруламі
М. не́йруле не́йрулах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

не́йрула

‘зародак жывёл у пэўнай стадыі свайго развіцця’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. не́йрула не́йрулы
Р. не́йрулы не́йрул
Д. не́йруле не́йрулам
В. не́йрулу не́йрулы
Т. не́йрулай
не́йрулаю		 не́йруламі
М. не́йруле не́йрулах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

семядо́ля, ‑і, ж.

Зародак лісця ў семені.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пупы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Круглы зародак ліста, парастка, кветкі.

З’явіліся пупышкі на дрэвах.

|| прым. пупы́шкавы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)