catching [ˈkætʃɪŋ] adj.

1. зара́зны; зара́злівы

2. захапля́льны, ціка́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інфекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Выкліканы інфекцыяй; заразны. Інфекцыйныя хваробы. Інфекцыйны працэс. // Прызначаны для лячэння заразных хвароб. Інфекцыйная бальніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

infekcyjny

інфекцыйны; заразны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

infectious [ɪnˈfekʃəs] adj.

1. інфекцы́йны, зара́зны

2. зара́злівы;

infectious laughter зара́злівы смех

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ліпу́чы ’ліпкі’ (Нас., Гарэц., Бяльк.), ліпу́чый ’заразны’ (Бяльк.), ліпу́шчая хваро́ба ’тс’ (КЭС, лаг.). Да лі́пнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

infektös

a інфекцы́йны, зара́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

miasmátisch

a ядаві́ты; зара́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

contagious [kənˈteɪdʒəs] adj.

1. зара́зны, інфекцы́йны, кантагіёзны

2. зара́злівы;

contagious laughter зара́злівы смех

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ánsteckend

a зара́зны, зара́злівы, інфекцы́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

virulént

[vi-]

a мед. віруле́нтны; злацкасны; зара́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)