зано́шаны прич., прил. зано́шенный; зата́сканный, затрёпанный; см. занасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забры́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Занасіць, абтрапаць (пра вопратку). Забрындаць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затаска́ть сов., разг.

1. зацяга́ць;

2. (одежду) занасі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задры́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. пагард. занасіць, забрудзіць (пра вопратку). Задрыпаць нагавіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заноси́ть​II сов. (загрязнить долгой ноской) занасі́ць, мног. пазано́шваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyświechtać

зак. зацухмоліць; занасіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зано́шваць несов. (загрязнять долгой ноской) зана́шивать; зата́скивать, затрёпывать; см. занасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Выцерці ад частага ўжытку, занасіць (звычайна адзенне). Зашмуляць штаны.

2. Сцерці, пацерці (скуру).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак. (разм.).

1. каго (што). Замучыць, цягаючы з аднаго месца ў другое.

З. па судах.

2. што. Занасіць пры працяглым выкарыстанні.

З. адзежу.

З. плашч.

3. перан., што. Часта карыстаючыся, зрабіць трывіяльным, збітым.

Зацяганы выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zerflédern, zerfléddern

vt патрапа́ць, занасі́ць, парва́ць на кава́лкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)