заме́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. замешваць 1 — замясіць 1.
заме́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. замешваць 2 — замяшаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замеша́ть сов.
1. (начать мешать) пача́ць мяша́ць;
2. (вовлечь) замяша́ць, умяша́ць; (впутать) заблы́таць, ублы́таць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заме́шаны I заме́шенный; см. замясі́ць
заме́шаны II
1. пригото́вленный, заме́шенный;
2. заме́шанный, прича́стный; см. замяша́ць 1, 3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прымяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.
Змешваючы, дадаць у што‑н., да чаго‑н. — Бадыльнік, ведаеш, у ступе[Сцяпан] стаўчэ, тады прымяшае лісту, і махорка што называецца. Чарнышэвіч. — Пуд жытняга соладу... А яшчэ лепш, калі прымяшаць ячменю, — шаптаў, як вялікую тайну, на вуха Рэйтану стары Сядура. Лобан. // перан. Разм. Замяшаць, уцягнуць у што‑н. каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раство́р ’аднародная вадкасць, атрыманая растварэннем якога-небудзь рэчыва’ (ТСБМ, Нас., Сцяшк.), ’рэдкая гразь’ (Касп., Нас.), роство́р ’непраходная гразь’ (ТС). Вытворныя ад раствары́ць ’разбавіць, замяшаць, рашчыніць’ (Сл. ПЗБ), што да тварыць (гл.); параўн. заўвагу Жураўлёва (Язык и миф, 553) аб тым, што значэнне ’рэдкі, няцвёрды’ ўзнікае ў рус. раствор дзякуючы ўзаемадзеянню семантыкі кораня са значэннем прыстаўкі раз‑/рас‑, што дае агульнае значэнне ’ліквідаваць вынік дзеяння, названага матывуючым дзеясловам’, для якога пастулюецца ідэя ’згушчэння, зацвярдзення’, параўн. тварог (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заме́шка 1, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. замешваць 2 — замяшаць 1.
заме́шка 2, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Абл. Замінка, затрымка. Ідзе з лапатай дзядзька з хаты І адграбае снег заўзята. У гумно і ў хлеў праводзіць сцежкі, — Не хоча мець удзень замешкі, Бо ўдзень на рэчку і на тоні Схадзіць рыхтуецца Антоні. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заме́шваць I несов. (тесто и т.п.) заме́шивать; см. замясі́ць
заме́шваць II несов.
1. (корм) пригота́вливать, заме́шивать;
2. (вовлекать) заме́шивать;
1, 2 см. замяша́ць 1, 3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zamieszać
зак.
1. памяшаць; размяшаць;
zamieszać cukier — размяшаць цукар;
2. (kogo w co) замяшаць; ублытаць (каго ў што)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zarobić
зак.
1. зарабіць;
zarobić na życie — зарабіць на хлеб;
zarobić sobie na pochwałę — заслужыць пахвалу;
2. (цеста) замяшаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)