зама́яться заму́чыцца; замардава́цца, знясі́ліцца; замары́цца, стамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ко́псацца ’замучыцца, нахадзіцца за дзень’ (Нар. лекс.). Гл. капашыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

umęczyć się

зак. змучыцца, замучыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pomęczyć się

зак. памучыцца; замучыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zadręczyć się

зак. замучыць сябе; замучыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tóthetzen

аддз.

1.

vt загна́ць да паўсме́рці

2.

(sich) заму́чыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zamęczyć się

зак. замучыцца, змучыцца, знасіліцца, змардавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зату́зацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Замучыцца, стаміцца ў якіх‑н. клопатах, справах. — Ты, чаго добрага, думаў таксама, што я мог бы і перавыхаваць іх, каб толькі захацеў?.. А я, брат, толькі там затузаўся дарма. Брыль.

зату́зацца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць тузацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захлопота́ться разг. стамі́цца ад кло́пату (ад турбо́т), заму́чыцца ад кло́пату (ад турбо́т); замітусі́цца, забе́гацца, закруці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)