чужазе́мны, -ая, -ае.

Тое, што і замежны (у 1 знач.), іншаземны.

Чужаземныя захопнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заграни́чный заграні́чны, заме́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарубе́жный зарубе́жны; (заграничный) заме́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Замежны турыст, падарожнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

интури́ст (тури́ст-иностра́нец) інтуры́ст, -та м. (заме́жны туры́ст);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

external [ɪkˈstɜ:nl] adj.

1. во́нкавы, зне́шні;

for external use only med. то́лькі для во́нкавага ўжыва́ння

2. павярхо́ўны

3. заме́жны;

external trade заме́жны га́ндаль;

external affairs заме́жныя спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áusländisch

a заме́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зарубе́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, жыве, дзейнічае, выпускаецца за рубяжом; замежны. Зарубежная літаратура. Камуністычныя і рабочыя партыі зарубежных краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́шпарт, -а, М -рце, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Афіцыйны дакумент устаноўленага ўзору, які сведчыць асобу яго ўладальніка.

Замежны п.

2. Рэгістрацыйны дакумент машыны, будынка, апарата, прадмета гаспадарчага абсталявання і пад.

П. кватэры.

П. тэлевізара.

П. завода.

|| прым. па́шпартны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

frémdländisch

a заме́жны, чужазе́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)