кананізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак.

1. каго (што). У рэлігіі: залічыць (залічваць) у святыя, прызнаць (прызнаваць) царкоўна ўзаконеным.

2. што. Прызнаць (прызнаваць) канонам (у 2 знач.), узаконіць (узаконьваць) у якасці ўзору (кніжн.).

К. палажэнні якога-н. вучэння.

|| наз. кананіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

béiordnen

vt залі́чваць, далуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

béizählen

vt далуча́ць; залі́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сопричисля́ть несов., уст. заліча́ць, залі́чваць, прыліча́ць, прылі́чваць (да каго, да чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wliczać

незак. уключаць, прылічваць, залічваць, залічаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

immatrikulíeren

vt залі́чваць у лік студэ́нтаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánrechnen

vt залі́чваць; ста́віць у лік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

залі́чвацца несов.

1. зачисля́ться; см. залічы́цца;

2. страд. зачисля́ться; засчи́тываться; зачи́тываться; относи́ться; см. залі́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залі́чванне ср.

1. зачисле́ние;

2. засчи́тывание;

3. отнесе́ние;

4. зачёт м.;

1-4 см. залі́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

immatrykulować

незак. іматрыкуляваць; залічваць у вышэйшую навучальную ўстанову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)