волоки́тство ср., разг., уст. (ухаживание) залёты, -таў ед. нет; заляца́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zaloty

мн. залёты; жаніханне; уляганне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Liebeléi

f -, -en флірт, заляца́нне, залёты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

courtship

[ˈkɔrtʃɪp]

n.

1) заляца́ньне n., залёты pl. only.

2) шука́ньне прыхі́льнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flirt, ~u

м. флірт; залёты; заляцанні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Getändel

n -s залёты, паддо́брыванне; жа́рты; сваво́льства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Заляца́цца ’дагаджаць жанчыне з мэтай выклікаць прыхільнасць’. Рус. смал., паўд. залица́ться, укр. залиця́тися, польск. zalecać się ’тс’. Зваротны дзеяслоў да заляцаць (гл.) з далейшай спецыялізацыяй значэння. Параўн. яшчэ залёты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Наўмі́згі (ны‑умизги) ’на любоўнае спатканне’ (Мат.; Нік. Посл.). Паводле Карскага (2–3, 74), з прыназоўнікавага спалучэння з наз.-він. скл. мн. л. назоўніка ўмізгі, умьізгі ’залёты, заляцанне’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ánbändeln

vi (mit D) разм. рабі́ць залёты, заво́дзіць ша́шні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

koperczaki

мн.

1. заляцанне; залёты;

2. уст. кампліменты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)