2.Рмн.‑пак. Металічны шпень з шырокай галоўкай на адным канцы, прызначаны для змацавання металічных частак чаго‑н. На зашмальцаваных тронках нажа ярка вызначалася жоўтыя заклёпкі накшталт рыбіных вачэй.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
clinch
[klɪntʃ]1.
v.t.
1) заклёпваць; заціска́ць, сьціска́ць; зьвя́зваць
2) канчатко́ва выраша́ць, дамаўля́цца
to clinch a bargain — старгава́цца
to clinch the matter — вы́рашыць спра́ву
2.
n.
1) за́ціск -у m.; заклёпка f.
2) абды́м -у m.; захва́т, клінч -у m. (у бо́ксе)
3) выраша́льнае зала́джаньне n.; пацьве́рджаньне, падмацава́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)