во́раг м. Feind m -(e)s, -e; Gégner m -s, - (праціўнік);

закля́ты во́раг Érzfeind m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

deadly​1 [ˈdedli] adj. смяро́тны, страшэ́нны;

a deadly enemy закля́ты во́раг;

deadly poison смяро́тны яд;

a deadly sin смяро́тны грэх;

a deadly wound смяро́тная ра́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zaprzysięgły

заўзяты; верны;

zaprzysięgły miłośnik — заўзяты аматар;

zaprzysięgły wróg — закляты вораг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sworn​1 [swɔ:n] adj.

1. : а sworn statement зая́ва пад прыся́гаю

2. ве́рны, нязме́нны;

a sworn brother пабраці́м;

a sworn friend неразлу́чны ся́бар;

a sworn enemy закля́ты во́раг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ábgesagt

a

ein ~er Feind des Álkohols — высок. заўзя́ты, закля́ты во́раг алкаго́лю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erz=, Erz=

прыстаўка прыметнікаў і назоўнікаў, якая ўзмацняе значэнне слова: Érzfeind закля́ты во́раг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geschwóren

1.

part II ад schwören

*

2.

a закля́ты Geschwór(e)ne 291 Gesícht

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zabity

zabi|ty

1. забіты;

~ci i ranni — забітыя і параненыя;

2. заўзяты; закляты;

~ty wróg — закляты вораг;

śpi jak ~ty — спіць як забіты;

kąt (świat) deskami ~ty — глухі куток; глуш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ройст Балота, балоцістая мясцовасць (Воран.). Параўн.: У пушчы ляжыць скарб закляты за ройстам у гушчы (Ф. Багушэвіч. Выбр. тв., 1952, 49).

□ ур. Райсцяны (1593) на Вілен. (АВАК. XI, 50).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

фразеалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фразеалогіі. Фразеалагічныя даследаванні.

2. Які з’яўляецца фразеалагізмам. Фразеалагічны зварот. // Які змяшчае ў сабе фразеалагізмы. Фразеалагічны слоўнік.

•••

Фразеалагічныя адзінствы — устойлівыя звароты, цэласнае значэнне якіх у пэўнай ступені матывавана асобнымі значэннямі слоў, што ўваходзяць у склад такіх зваротаў, напрыклад: «першы блін комам», «трымаць камень за пазухай».

Фразеалагічныя выразы — устойлівыя, семантычна непераасэнсаваныя звароты, якія складаюцца цалкам з слоў са свабоднымі значэннямі; да іх адносяцца прыказкі, прымаўкі, выслоўі, крылатыя словы, а таксама ўстойлівыя словазлучэнні намінатыўнага характару, напрыклад: «прыхільнікі міру», «сацыялістычнае спаборніцтва».

Фразеалагічныя зрашчэнні гл. зрашчэнне.

Фразеалагічныя спалучэнні — устойлівыя звароты, у склад якіх уваходзяць словы як з фразеалагічна звязаным, так і з свабодным значэннямі, пры гэтым цэласнае значэнне такіх спалучэнняў вынікае са значэння асобных слоў, напрыклад: «закляты вораг», «расквасіць нос».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)