verklében

vt закле́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúkleben

vt закле́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúleimen

vt закле́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

укле́ивать несов., разг. (заклеивать сплошь) укле́йваць, закле́йваць; (наклеивать) накле́йваць; (приклеивать) прыкле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклейваць — заклеіць.

2. Р мн. ‑клеек. Палоска паперы, гумы і пад., якімі заклейваюць што‑н. Заклейка адарвалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закле́йвацца несов.

1. закле́иваться; см. закле́іцца;

2. страд. закле́иваться; укле́иваться; см. закле́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укле́іць, укле́йваць

1. (устаўляць, прыклейваць) éinkleben vt, hinéinkleben vt;

2. (заклейваць цалкам) zúkleben vt, verklében vt; zúleimen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

seal​3 [si:l] v.

1. ста́віць пяча́тку; пламбава́ць, апяча́тваць

2. запяча́тваць (канверт), скле́йваць, закле́йваць; закрыва́ць герметы́чна

3. наклада́ць пяча́тку, адбі́так

4. fml канчатко́ва выраша́ць;

seal an agreement зацвярджа́ць пагадне́нне;

seal smb.’s fate выраша́ць чый-н. лёс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

überklében

vt (mit D) закле́йваць (што-н. чым-н.), накле́йваць (зверху на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

glue

[glu:]

1.

n.

клей -ю m.

2.

v.t.

1) кле́іць, закле́йваць (канвэ́рт), скле́йваць

2) informal лі́пнуць

He glued his eyes to the windows — Ён не адрыва́ў по́зірку ад во́кнаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)