закле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклейваць — заклеіць.
2. Р мн. ‑клеек. Палоска паперы, гумы і пад., якімі заклейваюць што‑н. Заклейка адарвалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)