здрыгану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Прыйсці ў рэзкі вагальны рух, задрыжаць.

Пад нагамі здрыганулася зямля.

2. Уздрыгнуць, закалаціцца ад моцнага хвалявання, узрушэння і пад.

З. ад моцнага крыку.

|| незак. здрыга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затрепета́ть сов. (начать трепетать) затрапята́цца; (задрожать) задрыжа́ць; закалаці́цца; затрымце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zadygotać

зак. задрыжаць; закалаціцца; затрэсціся; затрымцець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zatętnić

зак.

1. застукаць, зацокаць (капытамі);

2. забіцца; закалаціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zatrząść się

zatrz|ąść się

зак. затрэсціся; закалаціцца;

ziemia ~ęsła się — зямля задрыжала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

здрыгану́цца erbében vi (h, s), erzíttern vi (s) (ад чаго-н. vor D); scháudern vi; (закалаціцца) zusámmenzucken vi (s), zusámmenfahren* vi (s); áuffahren* vi (s); hóchfahren* vi;

здрыгану́цца ад стра́ху vor Schreck zusámmenzucken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задёргаться

1. (о живом существе) зату́зацца, пача́ць ту́зацца; (затрястись) закалаці́цца, затрэ́сціся; (закорчиться) пача́ць ку́рчыцца;

2. (о части тела) зато́ргацца, пача́ць то́ргацца; (закорчиться) пача́ць крыві́цца; (начать передёргиваться) пача́ць паце́пвацца, пача́ць перасмы́квацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zakołatać

zakołata|ć

зак.

1. застукаць; загрукаць;

zakołatać do drzwi — загрукаць у дзверы;

2. закалаціцца; забіцца;

serce ~ło — сэрца закалацілася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zakołatać się

zakołata|ć się

зак.

1. застукаць; закалаціцца, забіцца;

2. разм. заварушыцца; адазвацца;

~ła się nadzieja — зацеплілася надзея;

3. разм. дацягнуцца; даклыпаць, датэпаць;

~ć się do miasta — дацягнуцца да горада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)