яе́

займеннік, прыналежны, безасабовы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азнача́льны, -ая, -ае.

1. Які паддаецца азначэнню.

2. У граматыцы: які з’яўляецца азначэннем².

А. займеннік.

А. сказ.

|| наз. азнача́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нікагу́сенькі

займеннік, адмоўны, безасабовы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

постпазіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў постпазіцыі. Постпазіцыйны займеннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pronoun [ˈprəʊnaʊn] n. ling. займе́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

указа́льны, -ая, -ае.

Які ўказвае на што-н. або выражае ўказанне.

Указальныя знакі.

У. займеннік.

◊

Указальны палец — другі палец на руцэ паміж вялікім і сярэднім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́кага

займеннік, адмоўны, безасабовы

адз.
-
Н. -
Р. не́кага
Д. -
В. -
Т. -
М. -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

не́чага

займеннік, адмоўны, безасабовы

адз.
-
Н. -
Р. не́чага
Д. -
В. -
Т. -
М. -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

местоиме́ние ср., грам. займе́ннік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неазнача́льны, ‑ая, ‑ае.

У выразах: неазначальная форма дзеяслова гл. форма; неазначальныя займеннікі гл. займеннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)