empfínden

* vt адчува́ць, зазнава́ць

mit j-m ~ — спачува́ць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zaznawać

незак. czego зведваць; зазнаваць, спазнаваць што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

erléiden

* vt

1) зазнава́ць, перано́сіць

éine Níederlage ~ — зазнава́ць [цярпе́ць] паражэ́нне

2) сапсава́ць (радасць і да т.п.)

wélches Schícksal hat ihn erlítten? — які́ лёс спатка́ў яго́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subject​3 [səbˈdʒekt] v.

1. падпарадко́ўваць

2. падвярга́ць;

subject smb. to criticism крытыкава́ць каго́- н.;

be subjected to great hardships зазнава́ць вялі́кія ця́жкасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

изве́дывать несов. (радость, страх и т. п.) зазнава́ць, спазнава́ць; (испытывать) спрабава́ць; (понимать) разуме́ць; (узнавать) зве́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

doznawać

незак. czego зазнаваць, пераносіць, адчуваць што;

гл. doznać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

познава́ть несов.

1. пазнава́ць;

2. (испытывать) пазнава́ць; зазнава́ць;

3. (узнавать) пазнава́ць; (получать истинное представление о ком-, чём-л.) уве́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

endure

[ɪnˈdʊr]

1.

v.i.

трыва́ць, пратрыва́ць, праіснава́ць

2.

v.t.

1) зазнава́ць, перажыва́ць; перано́сіць, перане́сьці; трыва́ць, вытры́мваць

2) цярпе́ць; зно́сіць (абра́зу, кры́ўду); талерава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цярпець, пакутаваць, трываць, зносіць, пераносіць, зазнаваць, вытрымліваць, трымацца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

труці́цца, тручуся, труцішся, труціцца; незак.

1. Прымаць атруту з мэтай самагубства. Цікава тут яшчэ адна акалічнасць: кожны самагубца мае нахіленне да таго ці іншага спосабу самагубства — адны страляюцца, другія вешаюцца, трэція топяцца, кідаюцца пад машыну, труцяцца, рэжуцца брытваю. Колас. // Зазнаваць шкоднае дзеянне атрутнага рэчыва і пад. — Бачыш, ён [Алесь] зноў запіў! Не з добрага жыцця! — сказаў Віктар. — Піце, хлопчыкі, труціцеся... Ваданосаў.

2. Зал. да труціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)