паджы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыве́; зак. (разм.).

Крыху зажыць, падгаіцца.

Рана паджыла.

|| незак. паджыва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зажыва́ць ​1, ‑ае.

Незак. да зажыць ​1.

зажыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зажыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -го́іцца; зак.

Зацягнуцца, зарубцавацца, зажыць (пра рану).

Рана загаілася.

|| незак. заго́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залячы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ле́чыцца; зак. (разм.).

Зажыць у выніку лячэння.

Рана хутка залячылася.

|| незак. зале́чвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазажыва́ць, ‑ае; зак.

Зажыць, загаіцца — пра ўсё, многае. Раны пазажывалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажыва́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. зажываць ​1 — зажыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залячы́цца, ‑лечыцца; зак.

Разм. Зажыць, загаіцца ў выніку лячэння. Рана хутка залячылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаі́цца, ‑гояцца; зак.

Загаіцца, зажыць — пра ўсё, многае. Міцькавы раны да вясны пагаіліся. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажи́ть​I сов. (зарубцеваться) зажы́ць, мног. пазажыва́ць, загаі́цца, мног. пазаго́йвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wygoić się

зак. загаіцца; зажыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)