загла́джванне ср.

1. загла́живание;

2. перен. загла́живание, искупле́ние;

1, 2 см. загла́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

expiate

[ˈeksp

іeɪt]

v.t.

адкупля́ць (віну́, грэх); загла́джваць, выкупля́ць (кры́ўду, віну́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tílgen

vt

1) выво́дзіць, зво́дзіць, знішча́ць

2) загла́джваць (віну)

3) пагасі́ць (доўг)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zmazywać

незак.

1. сціраць, выціраць;

2. перан. змываць; выкупаць, загладжваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загла́джвацца несов.

1. (становиться гладким) загла́живаться;

2. перен. загла́живаться; (о вине — ещё) искупа́ться;

1, 2 см. загла́дзіцца;

3. страд. загла́живаться; искупа́ться; см. загла́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

atone

[əˈtoʊn]

v.i.

1) загла́джваць

to atone for one’s unkindness — загла́дзіць сваю́ недабрату́

2) пакрыва́ць, варо́чаць, кампэнсава́ць (стра́ты)

3) лаго́дзіць, злаго́джваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pokutować

незак. каяцца; выкупляць, загладжваць (віну);

pokutować za grzechy ojców — расплачвацца за грахі (віну) бацькоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

make up

а) склада́ць (сказ)

б) выдумля́ць

в) загла́джваць (кры́ўду)

г) пакрыва́ць (выда́ткі, стра́ты), кампэнсава́ць

д) меркава́цца; ла́дзіцца, міры́цца з кім

е) падмалёўвацца, напу́дрывацца; грымірава́цца

ж) выраша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

purge

[pɜ:rdʒ]

1.

v.t.

1) ачышча́ць (і мара́льна), прачышча́ць

2) выдаля́ць, выкіда́ць непажада́нага (напр. з па́ртыі)

3) выкупля́ць, загла́джваць (напр. віну́)

2.

n.

1) ачышчэ́ньне

2) ачышча́льны сро́дак (лек)

3) чы́стка f. (паліты́чная)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gloss

I [glɑ:s]

1.

n.

гля́нец -цу m.

а) бляск -у m. (начы́шчанай адпалірава́най паве́рхні)

б) беззага́нны вы́гляд, во́нкавы бляск

2.

v.t.

1) наво́дзіць бляск, глянцава́ць

2) загла́джваць (не́шта няпра́вільнае)

II [glɑ:s]

n.

1) глёса f. (тлумачэ́ньне незразуме́лага сло́ва ці вы́разу на паля́х)

glosses in Skaryna’s texts — глёсы ў Скары́навых тэ́кстах

2) падрадко́вы перакла́д, гляса́рый -я m

3) наўмы́сна перакру́чаная або́ фальшы́вая інтэрпрэта́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)