snag [snæg] n.

1. (нечаканая) перашко́да, за́гваздка;

hit a snag сутыкну́цца з перашко́даю

2. корч, карча́га; сучо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przetyczka

ж. тэх. загваздка; шплінт, шпілька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ланокзагваздка ў санях, калёсах’ (Бес.) — родавы варыянт да ўкр. ланка ’звяно ў лунцугу’, ’плеценая частка пугг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пяно́кзагваздка’ (ЛА, 2). Да пень (гл.) са стратай мяккасці зычным кораня, параўн. пянёк ’невялікі пень, абрубак’, магчыма, пад уплывам кліно́к (ад клін, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лёка ’шпянёк для замацоўвання кола на восі’ (бераст., Сцяшк. Сл.). Няясна. Відавочна, з лейка ’жалезная загваздка ў восі’ (гродз., Нар. сл.), у якім ‑я‑ выпала з прычыны гіперправільнасці па-беларуску (пры наяўнасці польскага ‑ą‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sęk, ~u

м. сук;

w tym sęk! — вось у чым загваздка!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

perplexity

[pərˈpleksəti]

n., pl. -ties

1) неўразуме́ньне n.; разгу́бленасьць, зьбянтэ́жанасьць f.

2) ця́жкае, склада́нае стано́вішча, за́гваздка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rub1 [rʌb] n.

1. націра́нне, расціра́нне; сціра́нне;

the rub of a brush чы́стка шчо́ткай

2. fml перашко́да, замі́нка, ця́жкасць;

There is the rub! А ў гэтым якраз і загваздка!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

forelock

I [ˈfɔrlɑ:k]

n.

ку́дзер -а m., па́сма валасо́ў над ілбо́м, чуб -а m.

II [ˈfɔrlɑ:k]

n., Tech.

за́гваздка f., шплінт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Лёнак, лёнок ’затычка на канцы бруса, які злучае заднюю і пярэднюю часткі воза’ (гродз., Нар. сл.). Укр. вальш. льд‑ ник, льонок, льонка, льонтик ’штыр у рэгулятары плуга’, паўн.-укр. льбникзагваздка на восі’, гуц. льонок, льЬнток ’частка варштата’, польск. Іон ’шворан, болт’, н.-луж. lon(k), в.-луж. Іон — усе ўзыходзяць да н.-в.-ням. Іоппе (Махэк₂, 341). Бел. лексемы запазычаны з польск. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)