köpfen
1.
1) абезгало́віць; абсяка́ць (верхавіны дрэў)
2)
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
köpfen
1.
1) абезгало́віць; абсяка́ць (верхавіны дрэў)
2)
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wywiązywać się
1. узнікаць;
2. z czego спраўляцца з чым; выконваць што;
3.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)