пазаво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць; -во́жаны; зак., каго-што.

Завесці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. дзяцей у лагер.

П. тавар у магазіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дасье́, нескл., н.

Збор дакументаў па якім-н. пытанні, справе, асобе, а таксама папка з такімі дакументамі.

Завесці д. на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць.

Незак. да завесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катры́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Пераносны механічны арган у выглядзе невялікай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.

•••

Завесці катрынку гл. завесці.

[Ад назвы фр. песенькі «charmante Catherine», якая выконвалася на гэтым інструменце.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dossier [ˈdɒsieɪ] n. дасье́; спра́ва;

compile a dossier скла́сці дасье́; заве́сці спра́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ашука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Памыліцца, пралічыцца.

А. ў падліках.

2. Расчаравацца ў кім-, чым-н., завесці сябе ў зман.

А. ў сваім выбары.

|| незак. ашу́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. заводзіць — завесці (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карцёж, ‑цяжу, м.

Разм. Азартная і зацяжная гульня ў карты. Завесці карцёж. Прыахвоціцца да карцяжу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каталагізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Завесці (заносіць) у каталог. Каталагізаваць новую літаратуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пераносны механічны арган у выглядзе металічнай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.

◊

Завесці катрынку (разм., неадабр.) — пачаць дакучлівую размову, гаварыць адно і тое ж.

|| прым. катры́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)