забінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да забінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазабінтоўваць раненых. Пазабінтоўваць ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Забінтаваць наспех або дадаткова паверх забінтаванага. Падбінтаваць раненага. Падбінтаваць павязку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Перавязаць бінтамі, марляй; забінтаваць. Убінтаваць раны. □ У мяне быў індывідуальны пакет, і я, як умеў, убінтаваў бядро. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавязаць, забінтаваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

obandażować

зак.

1. забінтаваць; перавязаць;

2. тэх. ізаляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zabandażować

зак.

1. забінтаваць, перавязаць;

2. тэх. ізаляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

założyć

зак.

1. закласці; пакласці; раскласці; ускласці;

założyć fundament — закласці падмурак;

2. павесіць; начапіць; надзець;

założyć firanki — павесіць фіранкі;

założyć kapelusz — надзець капялюш;

założyć opatrunek — забінтаваць;

3. заснаваць; стварыць;

założyć miasto — заснаваць горад;

4. зрабіць здагадку, выказаць меркаванне;

założyć z góry — загадзя падумаць;

założyć rodzinę — ажаніцца; заснаваць род

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)