losować

незак. цягнуць жэрабя; лёсаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

латарэ́я, -і, мн. -і, -рэ́й, ж.

Арганізаваная азартная гульня, падчас правядзення якой частка ўнесеных удзельнікамі (пакупнікамі) сродкаў ідзе арганізатарам, а размеркаванне выгод (рэчаў, грашовых сум і інш.) і страт залежыць ад выпадковага выцягвання таго ці іншага білета або нумара (жэрабя).

Грашова-рэчавая л.

|| прым. латарэ́йны, -ая, -ае.

Л. білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клір

(гр. kleros = жэрабя)

сукупнасць служыцеляў культу хрысціянскай царквы, а таксама царкоўны хор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lósen

vi кіда́ць жэ́рабя, вызнача́ць лёс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

клі́рас

(гр. kleros = жэрабя)

месца для пеўчых у хрысціянскім храме на ўзвышэнні па баках алтара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

verlósen

vt разы́грываць (у латарэі), вызнача́ць праз жэ́рабя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лато́ ’назва гульні’ (ТСБМ). Запазычана з рус. лото ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79) < франц. loto < італ. lotto < гоц. hlauts ’жэрабя’ (КЭСРЯ, 247; Фасмер, 2, 523).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жре́бий м.

1. жэ́рабя, -бя ср.;

ки́нуть жре́бий кі́нуць жэ́рабя;

доста́лось по жре́бию даста́лася па жэ́рабю;

2. (судьба, участь) перен., поэт., уст. лёс, род. лёсу м., до́ля, -лі ж.;

◊

жре́бий бро́шен вы́бар зро́блены, рашэ́нне прыня́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Іграючы, выканаць (музычны твор, тэатральную п’есу).

Р. квартэт.

Р. ролю.

2. што. Згуляць, давесці шахматную партыю да канца.

3. што. Прысудзіць шляхам латарэі, жэрабя выйгрыш.

Р. дзесяць выйгрышаў.

4. каго (што). Жартуючы з каго-н., паставіць яго ў смешнае становішча (разм.).

Р. таварыша.

|| незак. разы́грываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ро́зыгрыш, -у, м. (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

áuslosen

vt выраша́ць з дапамо́гай жэ́рабя; раздгрываць у латарэ́і

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)