жы́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| жы́ла | ||
| жы́л | ||
| жы́ле | жы́лам | |
| жы́лу | ||
| жы́лай жы́лаю |
жы́ламі | |
| жы́ле | жы́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жы́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| жы́ла | ||
| жы́л | ||
| жы́ле | жы́лам | |
| жы́лу | ||
| жы́лай жы́лаю |
жы́ламі | |
| жы́ле | жы́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жило́й
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жы́ла, -ы,
1. Назва крывяносных сасудаў.
2. Тое, што сухажылле (
3. Трэшчына ў зямной кары, запоўненая горнай пародай, а таксама сама горная парода ў такой трэшчыне.
4. Багністае месца з падземнай крыніцай (
5. Асобны провад кабелю.
Выцягваць
Залатая жыла — вельмі багатая крыніца даходу.
Ірваць
Напінаць
На ўсе
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
катэ́дж, -а,
Індывідуальны гарадскі ці сельскі
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жы́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да
2. Які мае адносіны да
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
residential
a quiet residential area ці́хі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
обита́емый засе́лены, насе́лены; (жилой)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
mieszkalny
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
аджы́лак, ‑лка,
Адгалінаванне руданоснай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
residential
•
- residential qualification
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)