мул, -а, мн. -ы, -аў, м.

Свойская жывёліна: помесь асла з кабылай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крыла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Млекакормячая жывёліна атрада рукакрылых, роднасная кажану.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

quadruped [ˈkwɒdruped] n. zool. чатырохно́гая жывёліна (асабліва млекакормячая)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stayer [ˈsteɪə] n. BrE выно́слівы чалаве́к; выно́слівая жывёліна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аўцабы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Млекакормячая жывёліна з прыметамі барана і быка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Fábeltier

n -(e)s, -e

1) міфі́чная [ка́зачная] жывёліна

2) жывёліна з ба́йкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

звяро́к м (малая жывёліна) Júnge (sub) n -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

меду́за, -ы, мн. -ы, -ду́з, ж.

Беспазваночная марская жывёліна са студзяністым целам і шчупальцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

са́рна, -ы, мн. -ы, сарн і -аў, ж.

Парнакапытная жывёліна сямейства пустарогіх; горная антылопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скалапе́ндра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Невялікая членістаногая ядавітая жывёліна.

|| прым. скалапе́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)