мікрааргані́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Нябачны простым вокам пераважна аднаклетачны раслінны або жывёльны арганізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расти́тельно-живо́тный раслі́нна-жывёльны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скотомоги́льник м. жывёльны мо́гільнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́тный жывёльны, для жывёлы;

ско́тный двор жывёльны двор, двор для жывёлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гермафрады́т, -а, М -ды́це, мн. -ы, -аў, м.

Арганізм, часцей жывёльны, які мае адзнакі абодвух полаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарвя́к

‘жывёльны арганізм’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чарвя́к чарвякі́
чэ́рві
Р. чарвяка́ чарвяко́ў
чарве́й
Д. чарвяку́ чарвяка́м
чарвя́м
В. чарвяка́ чарвяко́ў
чарве́й
Т. чарвяко́м чарвяка́мі
чарвя́мі
М. чарвяку́ чарвяка́х
чарвя́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

живо́тный в разн. знач. жывёльны;

живо́тный мир жывёльны свет;

живо́тный э́пос лит. жывёльны э́пас;

живо́тное ма́сло ма́сла;

живо́тные жиры́ жывёльныя тлу́шчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

animal​2 [ˈænɪməl] adj.

1. жывёльны (які мае адносіны да жывёл)

2. жывёльны, гру́бы, ні́зкі;

animal desires/instincts жывёльныя пабуджэ́нні/інсты́нкты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заало́гія, -і, ж.

Навука, якая вывучае жывёльны свет.

|| прым. заалагі́чны, -ая, -ае.

З. парк (месца, дзе ўтрымліваюцца для паказу жывёлы). З. атлас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэлі́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Жывёльны або раслінны арганізм, які захаваўся як перажытак старажытных эпох.

|| прым. рэлі́ктавы, -ая, -ае.

Рэліктавая расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)