галафо́б
‘водны арганізм, які жыве ў прэсных або слабасалёных водах: водарасць, прасцейшае, губка, кішэчнаполасцевае і інш.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
галафо́б |
галафо́бы |
| Р. |
галафо́ба |
галафо́баў |
| Д. |
галафо́бу |
галафо́бам |
| В. |
галафо́б |
галафо́бы |
| Т. |
галафо́бам |
галафо́бамі |
| М. |
галафо́бе |
галафо́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
месцажыха́рства, -а, н.
Месца, дзе хто-н. пастаянна жыве.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здра́вствующий / ны́не здра́вствующий які́ (што) за́раз жыве́, жывы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вива́т в знач. межд. віва́т, сла́ва, няха́й жыве́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лесаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Чалавек, які жыве ў лесе, займаецца паляваннем (разм.).
2. У міфалогіі: чалавекападобная казачная істота, якая жыве ў лесе і наводзіць жахі як нячыстая сіла, лясун.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мнагале́тні, -яя, -яе (спец.).
Які жыве шмат гадоў (пра травы).
Мнагалетнія расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́мез, -а, мн. -ы, -аў, м.
Сініца, якая жыве па берагах вадаёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жы́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жыву́ |
жывё́м |
| 2-я ас. |
жыве́ш |
жывяце́ |
| 3-я ас. |
жыве́ |
жыву́ць |
| Прошлы час |
| м. |
жы́ў |
жылі́ |
| ж. |
жыла́ |
| н. |
жыла́ жыло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
жыві́ |
жыві́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жывучы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гнаяві́к, гнаевіка́, мн. гнаевікі́, гнаевіко́ў, м.
Жук сямейства пласцініставусых, які жыве ў гнаі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бяздо́глядны, -ая, -ае.
Які расце, жыве, існуе без догляду.
Б. сад.
Бяздогляднае маленства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)