журчаць - Пошук

журката́ць несов., разг., см. журча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажурча́ць, ‑чыць; зак.

Журчаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажурча́ць і зажурчэ́ць, ‑чыць; зак.

Пачаць журчаць, журчэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

журчэ́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

gurgle² [ˈgɜ:gl] v. бу́лькаць, бульката́ць; журча́ць, журчэ́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

задзюрчэ́ць

‘пачаць дзюрчэць - журчаць, цурчаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урча́ть несов. (ворчать) бурча́ць; (ворковать) буркава́ць; (рокотать) бурката́ць; (журчать) журча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задзюрча́ць

‘пачаць дзюрчаць - журчаць, цурчаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гурчэ́ць

‘журчаць; брахаць (пра сабак); мяўкаць (пра катоў); грымець (пра гром)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

журча́нне і журчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. журчаць, журчэць, а таксама гукі гэтага дзеяння. [Ручаёк] з журчаннем пераліваўся з каменьчыка на каменьчык. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum