Той, хто арэ зямлю; земляроб. Дзе араты плача, там жняя скача.Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пастаця́нка, пастацяначка ’жняя’ (Нас., Касп.). Да постаць (гл.). Сюды ж пастаянна ’жняя, якая ідзе’наперадзе’ (гродз., Сцяшк. Сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
harvester[ˈhɑ:vɪstə]n.
1. убо́рачная машы́на, камба́йн; жняя́рка
2. жнец; жняя́; той, хто збіра́е ўраджа́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
żniwiarka
ж.
1.жняя;
2. жняярка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Плытэ́ ’палоска, якую займае жняя’ (навагр., Сцяшк. Сл.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жне́йка, ‑і, ДМ жнейцы; Рмн. жнеек; ж.
1.Ласк.дажняя; тое, што і жняя. Белыя постаці жнеек-сялянак ныраюць у залатым моры даспелага жыта.Колас.Сама сябе жнейка б’е, калі нячыста жне.Прыказка.
2. Тое, што і жняярка. Час гамонку пачынаць з густымі каласамі, Дзе жнейкай, Дзе касой збіраць, Дзе вострымі сярпамі.Броўка.На двары, пад дашчатым павевам, у рад стаяць новенькія, толькі што прывезеныя жнейкі, касілкі, малацілкі.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
harvester
[ˈhɑ:rvɪstər]
n.
1) жняя́f.; жнец жняца́m.
2) жняя́рка, жне́йка f. (машы́на)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
reaper
[ˈri:pər]
n.
1) жне́ц -яца́m.; жняя́, жне́йка f.
2) жняя́рка f. (машы́на)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пража́цьсов., в разн. знач. прожа́ть;
жняя́ ~жа́ла ўвесь дзень — жни́ца прожа́ла весь день;
п. прахо́д — прожа́ть прохо́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жа́чка ’жняярка’ (Юрч.), ’жняя’ (Сл. паўн.-зах.; Выг. дыс., 33). Чэш.žačka ’тс’. Паводле прадуктыўнай мадэлі, ад дзеяслова жацьх з суфіксам ‑ачка ў агентыўным (асабовым і неасабовым) значэнні (Сцяцко, Афікс. наз., 32).