жаўру́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Тое, што і жаваранак.

|| прым. жаўруко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жа́ўранак, -нка м., см. жа́варанак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́ўранак,

гл. жаваранак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lark [lɑ:k] n. жа́варанак, жа́ўранак, жаўру́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жаўру́к, -ка́ м., обл., см. жа́варанак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skylark [ˈskaɪlɑ:k] n. zool. палявы́ жа́варанак, жаўру́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жа́воронок жа́варанак, -нка м., поэт. жаўру́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skowronek

м. жаваранак, жаўранак, жаўрук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lark

[lɑ:rk]

n.

жаўру́к -а́, жа́варанак, жа́ўранак -ка m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жаўру́к, ‑а, м.

Разм. Жаваранак. Звініць жаўрук на адным месцы, як быццам ён прывязаны на нітачцы. Толькі крыламі трапеча. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)