е́дкий

1. е́дкі;

е́дкий дым е́дкі дым;

2. (язвительный) перен. з’е́длівы;

е́дкая иро́ния з’е́длівая іро́нія;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

żrący

едкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

луг², -у, М лу́зе, м.

Едкі раствор, прыгатаваны з попелу, залітага варам, які ўжыв. для мыцця бялізны, галавы і інш.; шчолак (гіст.).

|| прым. лу́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натр, ‑у, м.

Старая назва вокісу натрыю. Едкі натр.

[Ад араб. natrūm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўсты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Едкі, пякучы.

•••

Каўстычная сода гл. сода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gryzący

едкі; з’едлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

натр / е́дкий натр хим. е́дкі натр, род. е́дкага на́тру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

caustic [ˈkɔ:stɪk] adj.

1. chem. каўсты́чны

2. е́дкі; з’е́длівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гар, -у, м.

1. Едкі пах ад няпоўнага згарання чаго-н.

Запахла гарам.

2. Рэшткі перагарэлага каменнага вугалю.

Пасыпаць дарожкі гарам.

3. Выпаленае месца ў лесе.

|| прым. га́равы, -ая, -ае.

Гаравая дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

acid​2 [ˈæsɪd] adj.

1. кі́слы

2. е́дкі; з’е́длівы (тон)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)