Verbum

баёк, байка́, мн. байкі́, байко́ў, м.

Дэталь механізма, машыны, зброі, якая перадае ўдарнае ўздзеянне.

чаўно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. Дэталь у ткацкім станку, якая мае форму чоўна, з пражай для пракладвання ўточнай ніткі.

2. Дэталь у швейнай машыне з двухніткавым швом, якая падае ніжнюю нітку.

|| прым. чаўно́чны, -ая, -ае.

дэ́ка, -і, мн. -і, дэк, ж.

Дэталь струннага музычнага інструмента, якая служыць для ўзмацнення гуку.

аксесуа́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыналежнасць чаго-н., дадатковы прадмет, дадатак, а таксама пабочная з’ява, дэталь, якія дапаўняюць што-н., ствараюць фон для галоўнага.

Модны а. (упрыгажэнне).

2. Дробны прадмет, дэталь сцэнічнага абсталявання (спец.).

|| прым. аксесуа́рны, -ая, -ае.

шату́н¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

Рухомая дэталь, якая злучае поршань з валам рухавіка.

|| прым. шату́нны, -ая, -ае.

удакладне́нне, -я, н.

1. гл. удакладніць.

2. мн. -і, -яў. Думка, падрабязнасць, дэталь, якія ўдакладняюць што-н.

Удакладненні да рэзалюцыі.

драбні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Падрабязнасць, дробны факт, дэталь.

Карту ён ведаў да драбніц.

Ці варта спрачацца з-за драбніц.

шкіў, шківа, мн. шківы, шківаў, м. (спец.).

Кола з шырокім абадом, дэталь раменнай або канатнай перадачы руху.

|| прым. шкі́ўны, -ая, -ае.