социа́л-демокра́тия сацыя́л-дэмакра́тыя, -тыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмакраты́чны, -ая, -ае.

1. гл. дэмакратыя.

2. Просты і даступны ў сваіх адносінах да людзей.

Д. начальнік.

|| наз. дэмакраты́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

унутрыпарты́йны внутрипарти́йный;

~ная дэмакра́тыя — внутрипарти́йная демокра́тия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унутрыпарты́йны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з унутраным жыццём, дзейнасцю партыі. Унутрыпартыйная дэмакратыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-дэмакра́тыя, ‑і, ж.

1. Агульная назва сацыялістычных партый, якія ўзніклі ў другой палове 19 ст. Расійская сацыял-дэмакратыя.

2. Палітычны кірунак у міжнародным рабочым руху, які перарадзіўся з сацыялістычнай у дробнабуржуазную апартуністычную плынь.

[Ад лац. socialis — грамадскі і слова дэмакратыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Унутрыпартыйная дэмакратыя, гл. Дэмакратыя ўнутрыпартыйная

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Demokratíe

f -, -ti¦en дэмакра́тыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Дэмакра́тыя ’дэмакратыя’ (БРС). Рус. демокра́тия, укр. демокра́тія. Лічыцца запазычаннем з франц. démocratie або ням. Demokratie (< лац. < грэч.). Гл. Фасмер, 1, 498; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 67. Але націск лепш тлумачыць польск. уплывам (параўн. польск. demokracja).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

demokracja

ж. дэмакратыя;

demokracja ludowa — народная дэмакратыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

democracy

[dɪˈmɑ:krəsi]

n., pl. -cies

дэмакра́тыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)