декре́т дэкрэ́т, -та м.;

Декре́т о ми́ре ист. Дэкрэ́т аб мі́ры;

Декре́т о земле́ ист. Дэкрэ́т аб зямлі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ordinance [ˈɔ:dɪnəns] n. fml ука́з, дэкрэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

decree1 [dɪˈkri:] n. дэкрэ́т, ука́з;

issue a decree вы́даць ука́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dekret, ~u

м. дэкрэт; указ;

dekret w sprawie reformy rolnej — дэкрэт аб аграрнай рэформе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэкрэтава́ць

(фр. décréter, ад лац. decretum = дэкрэт)

устанаўліваць што-н. дэкрэтам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

абнаро́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Абвясціць, апублікаваць для ўсе агульнага азнаямлення. Абнародаваць дэкрэт. □ [Гарбачыо:] А што калі б вы.. знайшлі ў сваіх архівах вось такі пергамент І абнародаваць маглі па ўласнай волі... Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enact

[ɪnˈækt]

v.t.

1) прыма́ць зако́напрае́кт, уво́дзіць зако́н

2) выдава́ць дэкрэ́т; зага́дваць

3) ігра́ць ро́лю на сцэ́не; разы́грываць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

statute

[ˈstætʃu:t]

n.

1) зако́н -у m. (прыня́ты парля́мэнтам)

2) дэкрэ́тm., ура́давая пастано́ва

3) стату́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

statute [ˈstætʃu:t] n.

1. стату́т, заканада́ўчы акт; дэкрэ́т;

statutes at large збор зако́наў;

a statute of limitations зако́н аб тэ́рмінах да́ўнасці

2. уста́ў;

the statute of a school шко́льны ўстаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ука́з, ‑а, м.

Пастанова, распараджэнне вышэйшага органа ўлады, якія маюць сілу закона; дэкрэт. Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР. □ На .. вечары быў зачытаны ўказ аб узнагародзе жанчын .. [Кавалёвай] падалі годнасць Героя Сацыялістычнай Працы. Дуброўскі. // Разм. Наказ. Расці Для шчасця На зямлі — Такі вялікі ўказ Дало жыццё нам, І яму Мы верылі спаўна. Кірэенка.

•••

Не ўказ каму — не можа служыць падставай, указаннем каму‑н., што і як трэба рабіць. — Сам ведаю, што раблю. І ты мне не ўказ, — агрызаецца Лявон. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)