dilettante [ˌdɪləˈtænti] n. (pl. dilettanti or dilettantes) дылета́нт; дылета́нтка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dyletant

м. дылетант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dabbler

[ˈdæblər]

n.

дылета́нт, ама́тар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amateur [ˈæmətə] n.

1. ама́тар; ама́тарка; любі́цель; любі́целька; ахво́тнік; ахво́тніца

2. дылета́нт; дылета́нтка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Stümper

m -s, - дрэ́нны рабо́тнік; дылета́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dilettánt

m -en, -en дылета́нт, ама́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kúnstliebhaber

m -s, -

1) ама́тар маста́цтва

2) дылета́нт (у галіне мастацтва)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

layman [ˈleɪmən] n. (pl. -men)

1. непрафесіяна́л; дылета́нт;

a book for laymen кні́га для шыро́кага ко́ла чытачо́ў

2. eccl. чалаве́к, які́ не ма́е духо́ўнага зва́ння, але́ нале́жыць да хрысція́нскай царквы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dilettante

[,dɪləˈtɑ:nti]

1.

n., pl. -tes, -ti

1) дылета́нт, верхагля́д -а m.

2) ама́тар -а, любі́цель -я m., ама́тарка, любі́целька f.

2.

adj.

дылета́нцкі, ама́тарскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

laik

м.

1. прафан; дылетант;

być w — jakiej

dziedzinie ~iem — быць у якой галіне прафанам;

2. перан. міранін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)