разло́м, -у, м.

1. гл. разламаць.

2. перан. Парушэнне ўнутранага адзінства; раздвоенасць, надломленасць.

Душэўны р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перажыва́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Душэўны стан, выкліканы якімі-н. моцнымі адчуваннямі, уражаннямі.

Цяжкія перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

heartache [ˈhɑ:teɪk] n. душэ́ўны боль, паку́ты; го́ра; сму́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

soulful [ˈsəʊlfəl] adj. душэ́ўны; задушэ́ўны;

soulful music душэ́ўная му́зыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

натхне́нне, -я, н.

1. Стан творчага ўздыму.

Вершы пішуцца ў хвіліны натхнення.

2. Душэўны ўздым, захапленне.

Гаварыць з натхненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акры́ліць

‘узняць у каго-небудзь душэўны стан, натхніць; падбадзёрыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акры́лю акры́лім
2-я ас. акры́ліш акры́ліце
3-я ас. акры́ліць акры́ляць
Прошлы час
м. акры́ліў акры́лілі
ж. акры́ліла
н. акры́ліла
Дзеепрыслоўе
прош. час акры́ліўшы

Іншыя варыянты: акрылі́ць, акрылі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акрылі́ць

‘узняць у каго-небудзь душэўны стан, натхніць; падбадзёрыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акрылю́ акры́лім
2-я ас. акры́ліш акры́ліце
3-я ас. акры́ліць акры́ляць
Прошлы час
м. акрылі́ў акрылі́лі
ж. акрылі́ла
н. акрылі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час акрылі́ўшы

Іншыя варыянты: акры́ліць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сум, -у, м.

1. Пачуццё смутку, жалю, журбы.

У матчыным голасе чуўся с.

2. Душэўны неспакой, туга.

Апусцелыя палі і лугі навявалі с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

псі́хіка

(гр. psychikos = душэўны)

сукупнасць душэўных перажыванняў як адлюстраванне ў свядомасці аб'ектыўнай рэальнасці, духоўная арганізацыя, душэўны склад, уласцівы каму-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

чалаве́чны, -ая, -ае.

Дастойны чалавека, уважлівы, чулы, душэўны; гуманны.

Чалавечныя адносіны да людзей.

Ён паступіў чалавечна (прысл.) у гэтай сітуацыі.

|| наз. чалаве́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)