дух

1. Прасечаная пелька ў лёдзе ракі для лоўлі рыбы (Нас. АУ). Тое ж ду́хі (Рэч.).

2. Цёплы летні вецер (бел. азбукоўнікі XVI—XVII стст. Судн. 307, Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

занима́ться​III несов. (разгораться) займа́цца;

◊

дух занима́ется дух займа́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джы́н

‘дух’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. джы́н джы́ны
Р. джы́на джы́наў
Д. джы́ну джы́нам
В. джы́на джы́наў
Т. джы́нам джы́намі
М. джы́не джы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шайта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мусульманскай міфалогіі: злы дух, сатана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крытыцы́зм, -у, м. (кніжн.).

Крытычныя адносіны да чаго-н.

Дух крытыцызму.

Праявіць к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вон нареч.

1. вон, прочь;

2. в знач. межд. вон;

◊ дух в. — дух вон;

(хоць) душа́ в. — (хоть) дух вон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́пша м., миф. моги́льный дух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

У славянскай міфалогіі: добры або злы дух, што жыве ў доме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лясу́н, лесуна́, мн. лесуны́, лесуно́ў, м.

У славянскай міфалогіі: лясны дух, чалавекападобная казачная істота, якая жыве ў лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джинн (дух) джын, род. джы́на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)