юро́дзівы, -ая, -ае.

1. Дурнаваты, блізкі да вар’яцтва.

Ю. хлопец.

2. у знач. наз. юро́дзівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Ва ўяўленні рэлігійных людзей: вар’ят, які валодае дарам прадказання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

maddish

[ˈmædɪʃ]

adj.

дурнава́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

goofy

[ˈgu:fi]

adj.

дурнава́ты, бесталко́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foolish [ˈfu:lɪʃ] adj. дурны́, дурнава́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gapiowaty

прыдуркаваты; дурнаваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

głupkowaty

прыдуркаваты; дурнаваты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дура́шливый разг.

1. дурнава́ты;

2. (шаловливый) дураслі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tomfool [ˌtɒmˈfu:l] n. dated дурнава́ты, неразу́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crackers [ˈkrækəz] adj. BrE, infml крану́ты, дурнава́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dotty [ˈdɒti] adj. BrE, infml, dated прыдуркава́ты, дурнава́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)