прабо́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Металічная дужка, убітая ў дзверы вечка і пад., што служыць для навешвання замка.

|| прым. прабо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

angle bracket [ˈæŋglˌbrækɪt] n. (звыч. pl.) вуглава́я ду́жка (< >)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ско́бка​I грам., мат. ду́жка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаце́ць, ‑ее; зак.

Пакрыцца вільгаццю, запацець. Васіліна адчула, што дужка сумачкі зрабілася гарачай, напацела. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

square bracket

квадра́тная ду́жка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

по́чапка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

1. Дужка ў вядры з вяроўкі, дроту.

2. Вяровачка або раменьчык, прывязаныя абодвума канцамі да чаго-н. (калыскі, кашолкі і пад.).

Торба з почапкай.

|| прым. по́чапачны, -ая, -ае і по́чапкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восілка, дужка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пробо́й

1. эл. прабо́й, -бо́ю м.;

2. (металлическая дужка) прабо́й, -бо́ю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабо́й, ‑я, м.

Металічная дужка, убітая ў дзверы, вечка і пад., якая служыць для навешвання замка. Дзверы ў сенцах былі замкнёны: клямка надзета на прабой, у ім — доўгі сасновы сук. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́сілка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Абл. Дужка вядра, чайніка, бітона і пад. [Міша] адышоўся на некалькі крокаў ад прылаўка і спыніўся, трымаючы на гэты раз бітончык за восілку. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)