весялу́шка ж., разг.

1. весёлая же́нщина;

2.: ду́дка-в. ду́дка-веселу́шка;

пе́сня-в. — пе́сня-веселу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фістула́

‘дудка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фістула́ фістулы́
Р. фістулы́ фісту́л
Д. фістуле́ фістула́м
В. фістулу́ фістулы́
Т. фістуло́й
фістуло́ю		 фістула́мі
М. фістуле́ фістула́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свире́ль жале́йка, -кі ж., ду́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dudka

ж. дудка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сопе́лка ж. и сопе́ль м., муз. ду́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пішча́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Дудка з тонкім, пранізлівым гукам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастухо́ў Hírten-;

пастухо́ва ду́дка Hírtenflöte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Pánflöte

f -, -n жале́йка, ду́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dutka

ж. дудка пяра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fujarka

ж. дудка, жалейка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)