Verbum

анлайнавы слоўнік

недаяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Есці недастаткова; дрэнна харчавацца.

|| наз. недаяда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смуро́дны, -ая, -ае.

Які дрэнна пахне, смярдзіць.

Смуроднае паветра.

|| наз. смуро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяжкараствара́льны, -ая, -ае.

Які дрэнна, марудна раствараецца.

Цяжкарастваральныя солі.

|| наз. цяжкараствара́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́до^II нареч., безл., в знач. сказ. бла́га, ке́пска, дрэ́нна;

ху́до слы́шит дрэ́нна чу́е;

ему́ ху́до яму́ дрэ́нна (бла́га, ке́пска).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўбяды́, у знач. вык. (разм.).

Не так дрэнна, не так страшна.

Гэта яшчэ п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нехлямя́жы, -ая, -ае.

Несамавіты; нязграбны, няўклюдны; дрэнна зроблены (аб рэчах, прадметах).

|| наз. нехлямя́жасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зляда́шчыцца

‘паступаць дрэнна’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блы́танік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто дрэнна ў чым-н. разбіраецца, блытае факты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

швах

(ням. schwach)

дрэнна, кепска.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

poorly² [ˈpɔ:li, ˈpʊəli] adv.

1. бе́дна; дрэ́нна;

poorly lighted streets сла́ба асве́тленыя ву́ліцы

2. дрэ́нна;

She’s doing poorly at school. Яна дрэнна займаецца ў школе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)